De afgelopen maand heb ik vaak genoeg aan thuis gedacht. Toch wilde ik mijn terugkomst het liefst zo lang mogelijk uitstellen. Als het aan mij had gelegen was ik vier weken langer in Spanje gebleven. Dat gevoel bleef aanwezig tot afgelopen maandag. Door een paar tegenslagen in Barcelona was ik het spuugzat om alleen te reizen. Gelukkig wist ik me te herpakken en heb ik er alsnog een leuke dag van gemaakt.
Maandag 20 februari
Maandagochtend moest ik afscheid nemen van mijn gastgezin. Dat betekende dat ik ook afscheid moest nemen van de katten in de opvang. Stiekem was dat best wel even slikken. Ik vond het (onbewust) heel moeilijk om alles achter me te laten. Vooral omdat er voorlopig geen mogelijkheid is om terug te keren. Gelukkig ben ik altijd welkom in de verre toekomst.
Na aankomst ben ik direct naar het hotel gelopen om mijn koffer achter te laten. Wat was het een opluchting om mijn handen vrij te hebben! Het is niet makkelijk om bijna twintig kilo mee te slepen. Voortaan laat ik de boeken toch maar thuis (vooral omdat ik geen enkel exemplaar heb aangeraakt). Weer een les geleerd ;-)!
Niet veel later ben ik in de bus gestapt naar de Sagrada Familia. Ruim twee jaar geleden kwam ik voor de eerste keer met deze kerk in aanraking. Helaas kon ik toen niet naar binnen door tijdgebrek. Frustrerend! Daarom wilde ik nu zo vroeg mogelijk aanwezig zijn om een soort gelijke situatie te voorkomen. Ik moest uiteindelijk twee uur wachten voordat ik de kerk mocht betreden. Heel onhandig. Toch heb ik geen spijt gehad van mijn aankoop. De kerk ziet er van binnen namelijk net zo bijzonder uit als van buiten.
Twee uur wachten klinkt heel lang, maar in werkelijkheid valt het best mee. Misschien kwam dat ook doordat ik besloot te wachten in Park Güell. Een bezoek aan dit park stond, samen met de Sagrada Familia, hoog op mijn verlanglijstje. Tijdens mijn vorige bezoek was ik al diep onder de indruk van dit adembenemende park. Helaas kon ik niet lang blijven plakken, omdat ik weer een eind terug moest lopen naar de Sagrada Familia.
Ook later op de dag had ik geen geluk. Ik kon namelijk geen toegangskaart bemachtigen voor een gunstig tijdslot. Ik baalde natuurlijk als een stekker. Desondanks vond ik het gratis toegankelijke gedeelte ook heel bewonderenswaardig. Vooral toen ik een aantal hagedissen voor mijn neus langs zag lopen.
Gelukkig waren er nog genoeg andere dingen te doen en te beleven in Barcelona. Ik besloot daarom op de bus te stappen naar Sarrià . Deze wijk was ooit een opzichzelfstaande stad en werd in de jaren '20 (van de vorige eeuw) bij Barcelona gevoegd. Daardoor valt Sarrià net buiten het grondgebied van de toerist. Het is er dan ook behoorlijk rustig op een doordeweekse dag. Heerlijk! Ruim een uur lang heb ik door de straten gelopen om de grote hoeveelheid modernistische gebouwen te ontdekken.
Onderweg kwam ik ook nog dit wereldberoemde ontwerp tegen van GaudÃ. Helaas werd ik van het terrein afgestuurd op het moment dat ik een paar foto's wilde maken. Zucht.
Na mijn speurtocht in Sarrià ben ik door gereisd naar Palau Reial de Pedralbes. Dit paleis ligt behoorlijk goed verstopt achter Finca Guëll (tevens ook een ontwerp van GaudÃ). Bezoekers moeten eerst een (vrij) exotisch park doorkruisen voordat ze het paleis kunnen bezichtigen. Het is er zelfs zo exotisch dat de wilde parkieten zich laten zien. Zo leuk!
Finca Guëll is op de bovenstaande foto te zien. Helaas is er voor de toerist niet meer te zien dan een klein aantal gebouwen en een prachtige poort (waarop een draak staat afgebeeld). Gelukkig maakt het nabij gelegen paleis een hoop goed.
Om de dag af te sluiten ben ik ook nog gaan slenteren door een paar winkelstraten. Bij toeval kwam ik terecht in Turó Park. Zelf vond ik dit niet een heel bijzonder park, maar dat kwam misschien ook doordat ik niet mijn best heb gedaan om het park te verkennen. Ik was zo moe dat ik zo snel mogelijk terug wilde gaan naar het hotel om het bed in te duiken.
Dinsdag 21 februari
De volgende ochtend stond ik al vroeg naast mijn bed om me klaar te maken voor een busreis naar het vliegveld. Daar zou ik namelijk mijn lieve moeder treffen! Zij was speciaal naar Barcelona toe gereisd om me op te komen halen. Natuurlijk hebben we wel eerst een aantal uren doorgebracht in Barcelona zelf ;-). Zo hebben we een rondrit gemaakt met een toeristenbus en hebben we een tijd lang gewinkeld. Tijdens het winkelen kwamen we ook de (fruit) markt tegen op de La Rambla. Groot favoriet!
Helaas komen er aan alle leuke dingen een eind. Met lichtelijke tegenzin stapte ik dezelfde avond weer in het vliegtuig naar Nederland. Eenmaal aangekomen in het thuisland werd ik verwelkomt met een heerlijke regenbui. Wat ga ik Spanje missen...
